Teşekkür Edin!
hepimizaileyiz.com.tr Yayın : 07.07.2012
Teşekkür etmek çok zor değildir. İki kelimelik bir gönül almadır. Ama teşekkür etmeyi akıl etmek çok zordur. Kimler teşekkür etmeyi akıl ederler sizce… Barışık olanlar. Kendileri ile yaşamla, insanlarla barışık olanlar teşekkür ederler.
Yaşayıp gitmek kadar sıradan ve kolay bir şey yoktur. Tüm canlılar yaşayıp giderler. İnsanın hayvandan farkı bence konuşabilmesinde değil, yaşamını fark edebilmesindedir. Etrafında oluşan sevgi çemberini görmek yerine, onları “kalabalık’’ olarak adlandıranlar teşekkür edemezler. Kendilerinin kerametinden sual olunmayacağını sananlar teşekkür edemezler. Oysa durup düşünmek gerek. “Ben ölünce arkamdan ne diyecekler?” diye. “İyi insandı ama…’’ “Becerikliydi ama…’’ “Yardımseverdi ama…” gibi cümleler kuracaklarsa siz yeterince teşekkür etmiyorsunuz demektir. Teşekkür eden insanın arkasından “ama”lı cümleler kurulmaz. Teşekkür etmek, gönül almaktır. “Ama” bağlaçlarından sonra gönül kırıklıkları sıralanır. “Ben öldükten sonra ne derlerse desinler” diyerek yaşıyorsanız o zaman durum değişir. Kendini yalnızlığa gömmüş insana ne söylenebilir ki…Hiç….
Anneler ve babalar, çocuklarınıza teşekkür edin. Sizlerle oldukları ve size neşe verdikleri için teşekkür edin ki onlar da başkalarına teşekkür etmeyi öğrensinler. Bu yazıyı okuduğunuz andan itibaren dikkat edin kendinize, çocuğunuza ne kadar teşekkür ediyor ve ne kadar eleştiriyorsunuz.
Çocuklarınız büyüdüğü ve “ele karıştığı” zaman sizi ziyarete geldiklerinde az gelmelerinden yakınma ve sitem yerine ne kadar mutlu olduğunuzu söyleyip teşekkür edin ki ziyaretleri sıklaşsın.
Öğretmenler, ödev yapan çocuklarınıza teşekkür edin ki ödev yapmayanlar utansınlar ve teşekkür almak için çabalasınlar. Oysa öğretmenlerin gözünde öğrenciler zaten ödev yapmak zorunda oldukları için teşekkür edilmez. Diğerleri de azarlanır.
Otobüste yer veren gençlere, yaşlılar teşekkür etmez. Çünkü gençler zaten ayakta dikilmelidirler.
Gazetede bir yazı dikkatimi çekti. Ben teşekkür üzerine kafa yorarken farklı bir şeyle karşılaştım. “Faili Meçhul Kıyak’’ diye adlandırılan bir hareket bu. Yani kısaca FMK. Tunç Kılınç’ın buluşu olan bu hareket hiç tanımadığınız birine iyilik yapmak üzerine kurulu. Ne kadar kolay görünüyor değil mi. Oysa hayatımız insanlara kolaylıklar değil, zorluklar yaratmak üzerine kurulu. Bu nedenle ilk zamanlar zorlanabilirsiniz. Mesele çok basit: Sizi hiç tanımayan birine bir iyilik yapıyorsunuz ve de bir kart bırakıyorsunuz. “Ben sana bir kıyak yaptım sen de bir başkasına yap” diyen. Kartları da bulmak kolay Google’da Tunç Kılınç tıklanınca kartlar da geliyor elinize.
www.fikiratolyesi.com'dan da daha iyi fikirler edinebilirsiniz. Örneğin bir Pazar sabahı komşunuzun kapısına sabah kahvaltısı için bir kartla birlikte kek bırakabilirsiniz. Örneğin, arkadaşınızın arabasını onun haberi olmadan yıkatabilir ve kartı bırakabilirsiniz. Örneğin, sevdiğiniz birine onun çok istediği bir şeyi armağan olarak alıp kart eşliğinde yollayabilirsiniz. Hayata teşekkür etmenin bir farklı yolu da bu işte. Hem eğlenceli, hem yaratı, hem de karşılıksız…
Akşam yatağa yattığınız zaman, yaşadığınız günü gözünüzden, gönlünüzden geçirin. Kaç kişiye teşekkür ettinizse kendinize de o kadar teşekkür edin. 2-3’te kalıyorsanız sayıyı arttırmaya bakmalısınız.
