Okula Hazır Olduğunu Anlamanın 5 İşareti
hepimizaileyiz.com.tr Yayın : 19.08.2013
Anneler çocukları okula başlamadan önce bir telaş okul okul dolaşırlar. Çocukları için haklı olarak en iyisini araştırıyor olacaklardır.
Çocuğunuz Ne İstiyor?
Okulların kalite göstergelerinin olduğu gibi çocukların ve velilerin de kalite göstergeleri var bence. Çocukları için okulların altını üstüne getiren anneler aynı özeni çocukları için de gösterseler hayat hem okul hem çocuk hem de veli olarak inanılmaz kolaylaşır. Sakın yanlış anlaşılmasın, tabii ki çocuklarımıza özen gösteriyoruz ama çocuklarımızın taaa içine en içine bakmalıyız demek istiyorum. Amma… anne ve babaları olarak değil, komşu gibi. Komşu komşunun çocuğuna hep eleştirel bakar da…Genelde çocuklarımızın doğal gelişimlerini, inanılmaz yetenekler olarak değerlendirme yanlışından kaçınmalıyız. Onlar normal,sıradan,sevgi dolu duygusal zekaları yüksek bireyler olsunlar. Biz hırslarımızı onların sırtlarına yükleme yanlışı yapmamalıyız. Onlar zaten sizlerin çocukları bu nedenle en- en iyiler onlar olacaklar.
Çocuklar okula başlamadan önce veli kendine şu soruyu da sormalı ”Ben okula hazır mıyım?” Merak mı ettiniz? Tamam!! O zaman önce çocuklar sonra da sizler için yazmalıyım hazırlık meselelerini.
”Çocuğum okula hazır mı?”
1) Özbakımını kendisi yapıyor mu?
•Tuvalete gittiği zaman avaz avaz sizi çağırmıyorsa,
•Elbiselerini yardımsız giyip çıkarıyorsa,
•Kirlenen yerleri için mızmızlanmayıp çözüm buluyorsa,
•Eşyalarını topluyorsa,
•Kısaca kendi sorumluluklarını biliyorsa okula hazır demektir.
* Sosyal bir birey mi?
•Bir grubun,ekibin parçası olabiliyorsa,
•İlişkilerini itişmeden,ötelemeden sakin olarak çözümlüyorsa,
•Arkadaşları ile oyuncaklarını paylaşıp onlarla işbirliği içinde olabiliyorsa
•Sırasını bekliyor , hep önde olmak için herkesi iteklemiyorsa,
•Bir iş yapmadan önce izin alıyor ve kafasına göre takılmıyorsa okula hazır demektir.
2) Zihinsel olarak neleri becerebiliyor?
•Renkleri, ara renkler dahil olmak üzere biliyorsa,
•Rakamları tanıyor ve sayabiliyorsa,
•Yaptığı hareketin ne sonuçlar vereceğini kavrıyorsa, yani analitik düşünebiliyorsa,
•Çiçeği, böceği, doğayı yani hayatı gözlemliyor ve sonuçlar çıkarabiliyorsa, okula hazır demektir.
3) Fiziksel olarak hazır mı?
•Geri geri yürüyüp, koşabiliyorsa,
•El ve kollarını vücudunun bir parçası olarak kontrollü kullanabiliyorsa,
•Küçük kasları gelişmişse, yani makasla her şeyi düzgün olarak, kesebiliyorsa,
•Koşarken önüne engel çıkınca hemen üzerinden atlayabiliyorsa,
•Kuşun gireceği kafesi çizgilerle takip edip,kuşu kafese sokuyorsa,
•Eğri ve düz çizgilerden ne denmek istendiğini anlıyorsa,
•Eli kalem tutuyorsa okula hazır demektir.
4) Dil olarak hazır mı?
•Başladığınız ve onun bilmediği bir masalı tamamlayabiliyorsa,
•Sesini masal anlatırken renklendiriyorsa,
•Bilmece ve tekerlemeleri hatırlıyorsa,
•Sözcüklerin anlamını merak edip soruyorsa,
•Öğrendiği yeni sözcükleri kullanıyorsa,
•Sözcüklerdeki vurguları biliyor ve dikkat ediyorsa okula hazır demektir.
5) Duygusal olarak kendini ifade ediyor mu?
• Empati kurabiliyorsa,
• Öfkesini kontrol etmeyi iyice öğrenmişse,
• Neden mutsuz olduğunu, neden sevindiğini,neden üzüldüğünü biliyorsa,
• Sizinle birey gibi konuşabiliyorsa, okula hazır demektir.
Şimdi çocuğunuz okula hazır ve bence küçük bir sınavla onların ikinci sınıfa bile alınmaları gerekir.
Gelelim size, bakalım siz okula hazır mısınız?
Çocuğunuzun dikkati zaman zaman dağınık olabilir. Belki o anda sizi dinlemek istemiyordur, belki aklı o sırada oynayan çizgi filmindedir, belki o sırada bilgisayarda oyun oynamak istiyordur, hemen “dikkati dağınık, hiperaktif, okulda ne olacak bu…” diyerek bir hastalık tespitinde lütfen bulunmayın.
Sakin Olun
Okulda dikkatini 40 dakika süresince (ders süresi) toparlayacaktır. Zaten öğretmenlerimiz bunun için varlar. 40 dakika içinde dağılan dikkatleri oyun ve şarkı ile yapıştırırlar ve kaldıkları yerden devam ederler. Anne ve babalar, çocuklarınıza sınıfta hiç kıpırdamadan durmasını ve kulağını açıp öğretmeni dinlemesini sıkı sıkı tembihlerseniz tam tersi olacağından şüpheniz olmasın. Siz sakin olun. Kendi okul zamanlarınızı hatırlayın.
Kendinize Başka Uğraş Bulun
Artık hala yardım ediyor ve onu siz giydirip soyuyorsanız sakın yapmayın. Artık o okullu oldu. ABİ oldu. ABLA oldu. Kendinize bir uğraş bulun ve onu rahat bırakın. Çocuğunuz inanılmaz becerikli ve becerisini göstermesine izin vermelisiniz.
İstediklerini emir olarak kabul edip hemen gerçekleştirmemelisiniz. Bırakın elinizdeki işin bitmesini beklesin. Sırasını beklesin. Okulda işe yarayacak.
Ayrılamayan Çocuk Değil, Annedir
Zaman zaman arkadaşında kalmasına (anneannede değil) izin vermelisiniz. Kendi ailesinden farklı hayatlar olduğunu da görmeli. Onlarla uzlaşmayı siz yanında olmadan öğrenmeli. Okula gittiği zaman sizden kolay ayrılması sizin elinizde. Aslında ayrılmayan çocuklar değil, annelerdir.
Çok Akıllı Olduklarını Unutmayın
Çocukların talepleri olmamasına karşın “ben seni kapının önünde bekleyeceğim” sözünü alan herkes çileden çıkar, şımarır. Hepimiz ama hepimiz, bizleri kapının önünde her işimiz yapmak için bekleyen birini bulsak fena mı olur? Onu elimizden kaçırmamak için de ne numaralar yaparız kim bilir. Unutmayalım, bu ahir zaman cüceleri bizden çok akıllı. Tek eksikleri deneyleri ve onu da çabucak ediniyorlar.
Çocuğunuzun Müfettişi Olmayın
Öğretmenle iletişim kurmalı ama bunu çocuğumuza hissettirmemeliyiz. Okulda unutmayalım ki bizim değil, öğretmenlerin sözü geçer ve de öyle olmalıdır. Tabii ki sorunlarını, başarısını ve başarısızlığını takip edeceğiz ama dostu gibi davranmalıyız, müfettişi gibi değil. Okulda da çocuğunuza yakın olmak onu değil sizi rahatlatmak için olacaktır. Kendinize doğruyu söylediğiniz zaman sorun çözülmüş olacak.
Yukarıda sıraladığım, çocuğunuzun okula hazır olup olmama kriterlerine baktığınız zaman zaten ona verdiklerinizi görmüş olmalısınız. Çocuklarınız, özbakım, sosyal çevreye uyum, fiziksel gelişim, zihinsel ve duygusal gelimlerini sizlerden yani ailesinden öğrendiler. İçiniz rahat etsin…Sakin olun.
Okul Kokan Çocuklar...
Kızım okula gittiğinin ikinci günü eve geldiği zaman “beni kokla” dedi. Biraz şaşırarak ama iyiye de yormayarak kokladım. Yüzüme dikkatle baktı “eee???” dercesine. Bende tık yok. Ne demeliyim bilemedim. Bu kokuyu iyiye mi kötüye mi yormalıyım algılayamadım. Anlaşılamamaktan dolayı hafif asabi “beni kokla kokla!!!! “ dedi gene. Baktı ki ben de gene reaksiyon yok. “Anne okul kokuyorum okul “ dedi gururla.
Çocuklarınızı gururla koklayın, artık onlar okul kokuyorlar.
