Kimleri Bakıcı Olarak Seçmemelisiniz?

Ayşegül BAŞARAN
Yayın : 10.11.2012 - Güncelleme : 11.05.2024

Hemen herkes bir bebeğin fiziksel ihtiyaçlarını karşılayabilir. Fakat en önemli konu, bebeğin henüz gelişmekte olan kişilik yapısı üzerinde köklü etkilerine neden olabilecek duygusal ihtiyaçlarıdır. Bebeklere ve küçük çocuklara bakmak için seçilecek kimselerin, sıcakkanlı, anlayışlı, topluma iyi uyum sağlamış ve her şeyden önce de çocukları seven kimseler olması gerekmektedir.

Bu nitelikleri teker teker saymak bunları tanımlamaktan tabii ki çok daha kolaydır. "Çocuğum için en uygun bakıcıyı nasıl seçmeliyim? sorusunun cevabı olarak belki de size nelerden kaçınmanız gerektiğini belirtsek daha yerinde olacaktır.

 Çocuk bakıcısı seçerken nelere dikkat etmelisiniz işte yanıtı...

Bebeğinizin Bakıcısına Verdiği Tepkiyi Gözlemleyin 

1. Çocuk Bakıcısı Seçerken Nelere Dikkat Etmeli?

• Bakıcı Seçerken Bunlara Dikkat Edin!

• Temizliğe ve düzene aşırı düşkün olan kimselerden sakının. Çünkü bu tip insanlar genellikle bu konulara her şeyden, çocuğun duygusal ihtiyaçlarından daha fazla önem verir. Size hükmetme eğiliminde olan kimseler, çocuğunuzla olan ilişkilerinde zararlı olabilir.

• Çökkünlük (depresyon) halinde olan ya da neşeli ve içten olmalarını engelleyici bazı kişilik özelliklerine sahip kimseler, gelişmekte olan çocuğunuza ihtiyacı olan uyarıları sağlamakta yetersiz kalabilir.

Çocuk Bakıcısı Seçerken İçgüdülerinize Güvenin 

• İyi yetişmiş, çok tecrübeli ve bilgili bir çocuk bakıcısı olarak tanınmış her insan sizin çocuğunuz için en uygun bakıcı olmayabilir.

• Yokluğunuzda çocuğunuzun bakımını üstüne alacak kimseyi seçerken içgüdülerinize güvenmeniz size yardımcı olacaktır. Genel olarak bebeklerin yaşamının ilk aylarında çocuklarının bakımıyla her yönden ilgilenmiş olan ve onların ihtiyaçlarına karşı bir duyarlık geliştirmiş olan anneler, çocuklarına bakacak kimseyi seçerken daha yerinde karar verdiği görülmektedir.

Aynı duyarlılık, çocuklarını ne zaman ve ne kadar süre için başka kimselere bırakabilecekleri konusunda da yerinde kararlar vermelerinde yardımcı olacaktır.

 • Belirli bir kimsenin çocuğunuza güven duygusu aşılayıp aşılamayacağını ve ona kendini huzur içinde hissedecek şekilde bakıp bakmayacağını hemen hemen duyularınızla sezinlersiniz.

• Üzerinde durulması gereken en önemli nokta da, bu kimseye çocuğunuzun tepkisidir. Çocuklar genellikle kendilerini seven kimselerden hoşlanır, hoşlanmayalardan ise kaçınırlar.

Çocuğunuzun bakımını devretmeyi düşündüğünüz kimse ne kadar ihtisas sahibi gözükürse gözüksün, eğer çocuğunuzda endişe ve korku uyandırıyorsa ya da çocuğunuza duyarlılıkla davranabileceği konusunda sizin içinize bir kuşku düşmüşse, bu sezgilerinize güvenin ve kararınızı onlara dayanarak verin.

Bebek Bakıcısı Seçmenin Püf Noktaları 

2. Bebek, Bakıcısını Anne Babasından Ayırt Edebilir mi?

• “Çocuğum kendi anne babasını bakıcısından ayırt edebilir mi?”

Evet. Çocuğunuzun sizin onu kollarınızda tutuş, mama veriş şeklinize, sesinize hatta kokunuza alıştığına inanmak için yeterli kanıtlar vardır.

Her ne kadar bazı çocuklarda bu yetenekler bir-iki ay daha sonra gelişiyorsa da çocuklar genellikle farkları dört ila beş aylıkken sezmeye başlayarak anne babalarını diğer kimselerden ayırt edebilirler.

3. Çocuk Bakıcısını Sürekli Değitirilmemeli 

• Sık Sık ve Gelişigüzel Bakıcı Değiştirmeye Dikkat Edin

Ne var ki, çocuğunuzun bakımını daha başlangıçta üzerinize almazsanız ve devamlı olarak evden uzak kalmak eğilimindeyseniz, çocuğunuzun bu ayırımı yapabilmesini güçleştirmiş olursunuz.

Eğer çocuğunuzun bakımını belirli bir tutarlılıkta olmayan, gelişigüzel seçilmiş ve sık sık değişen bakıcılara bırakırsanız, çocuğunuz için özel bir yer ve öneminizin olmamasına yol açabilirsiniz. Böyle bir duruma göz yummak ise çok önemli sonuçlar doğurabilecek büyük bir hatadır.

Anne baba ile çocuk arasındaki ilişkilerin derinliği ilerde başka kimselerde kuracağı ilişkiler için temel bir örnek sağlaması nedeniyle yaşamın ilk evlerinden başlayarak büyük önem taşımaktadır. 

Elden ele dolaşmış, kendi öz anne babalarından ayrıcalıklı bir davranış görmemiş çocuklar büyüdüklerinde, diğer insanlarla yakın ve anlamlı ilişkiler kurmakta güçlük çekmektedirler.