Ergenlik Dönemindeki Hırsızlık Ciddi Bir Problem mi?

hepimizaileyiz.com.tr
Yayın : 16.06.2012

Kleptomani genel anlamda hırsızlık hastalığıdırve buhastalıkruh sağlığının bozulması sonucuoluşur. Genellikle çocukluk yıllarında baskı gören kişilerde görülen kleptomaninin başlangıcı ergenlik dönemine denk geliyor. Dolayısıylasorunun erken dönemde tespiti ve tedavisi çok büyük önem taşıyor."Çocukların neden mağaza hırsızlığı yaptığını anlamak anne babaların bu konuda neyapacaklarını öğrenmelerinden daha önemlidir" diyor uzmanlar. Çocukları hırsızlığa yöneltennedenleri ve bu sorunla karşılaşan anne babaların hangi konularda dikkatli olmaları gerektiğini uzmanlar anlatıyor.

Esas Amaç Ruhu Tatmin Etmektir

Aslında temelde hastalar, hırsızlık yaparak cesaretini kanıtlamak isterler. Hırsızlık hastaları herhangi bir eşya çaldıklarında büyük bir mutluluk hissederler. Ve sonrasında kendileriyle gurur duyarlar. Çalınan eşyanın değerinin hiçbir önemi yoktur. Çünkü asıl amaç ruhu tatmin etmektir. Hırsızlık yaptıkça kendilerini daha rahat hissederler. Örneğin, bir misafirlikte çaldıkları küçük bir oyuncak hastalarda önemlidir. Yani amaç hırsızlık yapmaktır. Çaldıkları eşyaların işlerine yarayıp yaramadığının önemi yoktur. Kleptomani hastaları genelde kişisel gereksinim ve parasal değeri için hırsızlık yapamaz. Hastalar dürtülerine engel olamamaktadır.

Ergenlikte Mağaza Hırsızlığı Ne Kadar Ciddi ve YaygınBir Problem?

Uzmanlar bu problemin çok yaygın olduğunu ve ne yazık ki sadece ergenlerde sınırlı olmadığını belirtiyor. Toplumumuzda maalesef mağaza hırsızlığında daha yaşlılar arasında bile büyük bir artış var. Bugün artık mağazaların çoğunda bu hırsızları yakalamak için dedektifler var.

Kleptomani genellikle ergenlik döneminde başlayan bir hastalık. Yapılan araştırmalara göre, kleptomanikız çocuklarındadaha fazla görülüyor. Kız çocukları ruhsal yapılarından dolayı içlerine gelen bu dürtüyü uygulamaya daha uygundur. Çünkü erkekler bu durumu daha çok saldırganlık yoluyla atlatabiliyor.

Kız Çocuklarında Daha Sık Rastlanıyor

Mağaza hırsızlarının çoğu zengin ailelerden gelmektedir. Hırsızlık hastaları genellikle çaldıkları nesneleri satın alabilecek güçtedirler. Bunların ilgiye, fark edilmeye ihtiyaçları vardır ve bunlar da hırsızlık da dahil pek çok yanlış davranışa yol açmaktadır. Çaldıkları nesneleri genellikle birisine hediye verir, saklar ya da gizlice yerine koyar. Hırsızlık yaparken yakalandığı taktirde üzüntü ve utanç duymaktadırlar.

Çocuklar Hangi Psikolojiyle Hırsızlığa Yönelir?

Nedenlerden biri, heyecan arayışıdır ve bu, bir şekilde kedi-fare oyununa dönüşmektedir. “Bu feneri kimse fark etmeden çıkarabilir miyi?”

Otoritenin sınırlarını zorlamak gençlerin hırsızlığının diğer bir nedenidir. Kendi zekalarını mağaza sahibinin mantığıyla yarıştırmak çok cazip gelmektedir. Bu gençler, çok seyrek olarak çaldıkları malzemeye ihtiyaç duyarlar.

Uzman deneyimlerine göre, bu işi alışkanlık haline getirmiş hemen hemen bütün mağaza hırsızları anne ve babaları veya diğer önemli yetişkinler tarafından sevilmediklerini, önemsiz olduklarını ve başıboş bırakıldıklarını düşünen gençlerdir. Bu, anne babanın gerçekten onları sevmedeği anlamına gelmez, sadece çocuklar bu sevgiyi hissedememektedir.

Bazı hırsızlar, bu yolla biraz önem kazanacaklarını düşünen başarısız insanlardır. Gençlerin büyük bir kısmı da, uyuşturucu alışkanlıklarına destek sağlayabilmek için çalmaktadırlar ve bu çok güçlü bir nedendir.

Anne Baba Olarak Karşılaştığınız Bu Sorunla Nasıl BaşEdebilirsiniz?

Eğer çocuğunuz bir mağazadan bir şey çalarken yakalandıysa, hemen çaldığını geri vermesini sağlayın.

Eğer malzemeyi, kullandığı ya da bozduğu için geri verilemiyorsa, onu ödemesi için gerekli parayı kazanmasını sağlayın.

Kendiniz de dahil olmak üzere ailenizi değerlendirin, çocuğunuzun yeterli ilgiyi ve olumlu onaylanmayı görüp görmediğine bakın.

Eğer göremediyse, bunu düzeltmek için gerekli adımları atın. Aynı zamanda arkadaşlarını da kontrol edin.

Onun üzerinde kötü etkisi olan bir arkadaşı olup olmadığını kontrol edin.

Hataların affedilebileceğini anne baba olarak unutmamanız gerekiyor. Çocuğunuzun da bunu bilmesini sağlayın.