"Mutlu Çocuk Yetiştirmek İçin Mutlu Karı Koca Olun"

Melis DEMİRYAS
Yayın : 25.10.2013 - Güncelleme : 07.05.2024

Gelişimini hızlı ve değişken bir süreç içerisinde olan 5-6 yaş dönemi çocuğu için şüphesiz ki anne-babanın tavrı bu dönemde önem taşır. Peki, anne baba olarak bu yaş dönemdeki çocuğa nasıl yaklaşmak gerekir? "Çocuklarınızı ruhsal bakımdan sağlıklı yetiştirmek istiyorsanız tek bir şey yapın, eşinizi mutlu edin!" diyen  Okul Öncesi Eğitim Uzmanı Psikolojik Danışman E. Sibel Garip'ten anne babalara altın öneriler.

Eşinizi ve Evliliğinizi Önemseyin! 

Kendi ilgi, istek, ihtiyaç ve duygularınızı önemseyin! Anne ya da baba olmadan önce bir birey olduğunuzu unutmayın ve kendinize zaman ayırın. 

Çocuklarınız olmadan, birlikte zaman geçirmeyi ihmal etmeyin. Böylece hem eş olarak mutlu olursunuz hem de çocuklarınız bu evliliğin bir parçası olmaktan mutluluk duyarlar. 

Özellikle küçük çocuk sahibi olmanın getirdiği sorumluluklar altında kalan anne ve baba, bu yükü eşit oranda paylaşabildiklerinde ve çocuk ile ilgili kararlarda ortak bir anlayış sergileyebildiklerinde bu durum, evlilik uyumlarını da etkilemektedir. Çünkü çocuk konusunda beraberce hareket edebilen eşler, hem kendilerine hem de birbirlerine daha fazla zaman ayırabilmekte, böylece sadece evliliklerinde değil, birey olarak da doyumlu ve mutlu olabilmektedir.

Bu durum da çocuğa olumlu yansımakta (özellikle ede anne-babanın küçük çocuk için önemli bir rol-model olduğu düşünüldüğünde) ve çocuktaki olumlu gelişmelere de anne babaya olumlu bir şekilde dönmektedir.

Öncelikle anne baba olarak çocukların ilk ve en önemli model aldıkları kişiler olduğunuzu unutmayın! Çocuklarınız sizin söylediklerinizden daha çok yaptıklarınızı önemser ve taklit eder. Bu bakımdan çocuğunuzdan beklediğiniz doğru davranışları öncelikle sizler göstermeye çalışın.

• Çocuğunuzla arkadaş olmaya çalışmayın, onun anne-babası olun! 

Arkadaş olmaya çalışırsanız bir süre sonra siz ona kurallar koyduğunuzda bunlara uymayacak ya da o size kurallar koymaya çalışacaktır.

Çocuğunuzu her şeyden önce bir birey olarak kabul edin, çocuğunuza ilgi ve sevginizi gösterin ancak, çocuğunuza göstereceğiniz sevgi, şartlara ve koşullara bağlı olmamalı; en önemlisi çocuğunuzun bağımlı bir birey olmasına ya da her hata ve kusurlarını görmezden gelmenize neden olmamalıdır.

Çocuğun psikolojini önemsemek ne çocuğun her istediğini yapıp sınırsız bir özgürlük sunmak ne de sürekli kural koymaktır. Çocuğunuz yaşamın ilk yıllarında davranışlarının sonuçlarını muhakeme edebilecek soyut düşünme yeteneğine henüz ulaşmadığı için sizin yönlendirmelerinize ve kural koymanıza ihtiyaç duyar. Burada önemli olan nokta; çocuğa yaşına uygun kurallar koymak ve çocuğun ihtiyaçlarını göz ardı etmemektir.

• Çocuğunuza davranışları ile ilgili geri bildirim (çocuğun davranışının sonucu) verin! 

Çocuğunuza verdiğiniz maddi ödüller, yaptığı davranışın şarta bağlanmasına, cezalar ise nasıl yapmaması gerektiğini açıklarken nasıl yapması gerektiğini açıklamadığı için çocukta doğru davranışını yerleşmemesine neden olabilirler. Bunun yerine yaptığı doğru ya da yanlış davranışlarına yönelik çocuğa geribildirim vermek, çocuğun varlığından mutlu olduğunuzu hissettirmek daha uzun vadede hem çocuk hem de sizler için daha fazla olacaktır.

Anne-baba olarak çocuğun bakımı, eğitimi, çocukla ilgili alınacak kararlar, çocuğa koyulacak kurallarla ilgili olarak beraber hareket edin, davranışlarınızda tutarlı ve kararlı olun. Annenin ya da babanın evet dediğine diğer ebeveyn hayır derse çocuk istediğini yapan ebeveyne her istediğini yaptırmak isteyecektir.

Bu şekilde bir yaşadığı düşünüldüğünde, ailenin çocuğun her istediğini yapmak zorunda kaldığı bir yaşadığı düşünüldüğünde, ailenin çocuğun her istediğini yapmak zorunda kaldığı bir aileye dönüşmesine, çocuğun yetişkenliğinde de davranışlarının sorumluluğunu alamayan bir birey olmasına neden olabilir.

Çocuğunuzu dinleyin! 

Ulaşılabilir ve konuşulabilir anne baba olmaya çalışın. Bu şekilde çocuğunuz kendisine değer verildiğinin ve duygularını, düşüncelerinin önemsendiğini hissedecek ve özgüveni gelişecektir.

"Sen dağınık bir çocuksun!" gibi eleştiriler çocuğunuzun kişiliğine yönelik yapılan eleştirilerdir ve çocuğunuzun doğru davranışı göstermesine engel olur. Bunun yerine “Oyuncaklarını dağıtmışsın.” gibi ifadeler kullanarak çocuğunuzun davranışlarını eleştirin. Böylece çocuğunuzu kendini suçlamış hissetmeyecek ve doğru davranmak için çaba göstermeye daha fazla istekli olacaktır. 

Çocuğunuzun rehberi olun! 

Çocuk gelişimi ve psikolojisine ilişkin kitaplar alıp okuyun; anne baba olarak fark ettiğiniz hatalarınızı düzeltmeye çalışırken, yaptığınız doğru davranışlar için kendinizle gurur duymayı da ihmal etmeyin!