Ben "Evet" Desem, Eşim "Hayır" Diyor...
hepimizaileyiz.com.tr Yayın : 22.07.2016
Çocuk yetiştirirken anne baba arasındaki fikir ayrılıkları çocuğun davranışlarını dengesizleştirir...
"Eşim ve ben eğitim konusunda aynı fikirlerde birleşemiyoruz. Benden daha yumuşak tepki veriyor ve daha soğukkanlı. Farklı davranıyor olmamız çocuklara zarar verir mi?" Bu soru anne babalar tarafından uzmanlara sıkça sorulur. Peki ama ne yapmalı? İşte uzman pedagogların bu soruya yanıtı ve önerileri.
Anne Babalar Farklı Çocuk Eğitimi Konusuda Çatışırsa...
Çocuklar çok sıkı veya çok gevşek davranılan durumlarda çok farklı eğitim biçimini yaşamak durumunda kalırlar. Anne-babalar çocuk eğitimi konusunda değişik fikirlere sahip olabilirler. Büyükanne ve büyükbabalar ise uygulamada ebeveynlerden farklı davranırlar. Ve çocuk yuvası, okul ve spor okullarında çocuklar, evde yapmalarına izin verilen bazı şeyleri buralarda yapılmasının mümkün olmadığını görürler. Bu tür gerçeklere bağlı olarak çocuklardan çok şey beklemek hayal kırıklığı yaratabilir. Ama çocuklar bunu başarıyla yaratıcı bir duruma dönüştürebilirler.
Çocuk günlük yaşamında farklı eğitim anlayışlarıyla karşılaşır.Aynı şekilde, günlük yaşamdaki eğitim ilişkileri de farklılık gösterir.
Çocuk Büyütürken Ane-Baba Arasında Fikir Ayrılıkları Sıkça Yaşanır
Anne-babayla kurulan ilişki, eğitmen veya öğretmenle kurulan ilişkiden; büyükanne ve büyükbabalarla kurulan ilişki, diğer tanıdıklarla kurulan ilişkiden farklıdır. Çocuk aralarından birinin kendisine en uygun olduğunu hissettiği birçok farklı eğitim tarzıyla karşılaşır. Onları birbiriyle kıyaslar ve hangisinin makul olduğunu deneyerek öğrenir.
Farklı eğitim tarzlarına maruz kalmak çocuğu yaşama karşı yetenekli kılar, bilinçli ve kendinden emin olmasını, günlük yaşamın çeşitli durumlarına yönünün tayin etmesini ve hakimiyet kurabilmesini sağlar. Ama bütün bu farklı eğitim tarzlarında dikkatle uyulması gereken bazı temel noktalar vardır.
Mutlu ve Huzurlu Çocuk Yetiştirmenin 4 Temel İlkesi
1. Çocuklar nerede ve ne zaman ne yapmaları gerektiğini bilmelidir. Eğer burada bir birlik sağlanamazsa çocuklar yetişkinleri birbirlerine karşı kullanmaya başlarlar.
2. Çocuğu sorumlulukları açıkça anlatılmalıdır. Aksi halde çocuk yönünü tayin edemez.
3. Yetişkinlerin çocuğa farklı yaklaşım biçimleri, yine yetişkinler tarafından çocuğa hoş görünmek amacıyla istismar edilmemelidir. Örneğin; "Benim yanımda istediğin her şeyi yapabilirsin" gibi şeyler çocuğa söylenmemelidir. Veya "Ben sana... dan daha iyi davranıyorum." gibi şeyler söyleyerek, çocukla ilgilenen diğer kişiler kötülenmemelidir. Bu, çocuğun kime daha fazla bağlanacağı konusunda kafasının karışmasına neden olur.
4. Farklı eğitim tarzları, ancak çocukla ilişkisi olan herkesin belirli temel ilkelerde ortak hareket etmesi koşuluyla uygulanmalıdır. Eğer bir baba çocuğunu anneye karşı sert tutum alacak şekilde eğitirse, bu çocuğun anne-babasının birbirlerine karşı kullanmasına yol açabilir.
Bu ilkeler, günlük yaşamdaki çeşitli durumlarda anlam ve önem kazanır. Anne babalar olarak dengeli ve ortak noktalarda kararlar alırsanız, hem çocuğunuz hem siz mutlu olursunuz.
