Okul Başarısı Hayat Başarısının Aynası Değildir
Karne heyecanı fenaydı… Genelde inek bir öğrenci olduğumdan heyecanım hiçbir zaman endişeye veya korkuya dönüşmezdi. Bu yüzden evdekiler benim karnemden çok, ağabeyimin karnesini merak ederlerdi hep. Neden mi? Malum, ağabeyimin tüm yıl boyunca dokunmaya bile kıyamadığı, ilk günkü beyazlığındaki ve temizliğindeki okul kitapları, özellikle annemi az endişelendirmiyordu o yıllarda. Annemin en sık kurduğu cümlelerden biri “Oğlum ne zaman ders çalışmayı düşünüyorsun?”du.
Hele o veli toplantıları yok muydu, fenaydı fena… Hep sınıf birincisinin övüldüğü, her öğretmenin ayrı ayrı methiyeler yazdığı toplantılar sonrasında annemin evde bize bir nutku vardı ki, duysanız sizin de nutkunuz tutulurdu eminim. Anlata anlata bitiremediği bir Pervin vardı ki hala hafızamın en derinliklerindedir kızın ders notları…
Kıyaslamalarının, örnek göstermelerinin ardı arkası kesilmez çoğu ebeveynin… Oysa not dediğin nedir ki ezberle, yaz, kap notu. O not, ne üstün zekânın bir göstergesidir ne de geri zekâlılığın… Bir üst sınıfa geçmek için gerekli olan bir nottur. Bundan dolayıdır ki rakamlara olduğundan fazla değer vermemek gerektiğini düşünürüm hep.
Kara kara düşünmeye başlayan pek kıymetli öğrencilerin şimdilerde akıllarından sık sık geçen cümleler:
-Acaba öğretmen son yazılıdan bana kaç vermiştir? (Karneye o dersin zayıf gelmemesi o kıt kıtına alınan nota bağlıdır çünkü.)
- Öğretmen bana gıcık olduğundan mı bu ders zayıf geldi karneme midesem?
-3 puan daha gelse teşekkür alıyorum acaba resim ve beden öğretmenlerim notumu yüksek vermiş midir?
-Bu kadar kırık notu babam görürse vallahi de billahi kalp krizi geçirir. Peki ama bu karneyi annemden-babamdan nasıl saklayabilirim?'ler uzuyor gidiyordur…
Vallahi canım öğrenci arkadaşlarım, bir zamanlar ben de bir öğrenci olarak müsterih olun derim. Olanla, ölene çare yok. Ne yaptıysanız yaptınız bu yarıyıla kadar, bundan sonra önünüzdeki maçlara bakacaksınız… Not korkusuyla değil, gelecek endişesiyle derslerinize sarılın derim ben. Çünkü bazen hayatta100 de alsanız 1 de hiçbir şeyi değiştiremeyebiliyorsunuz… İyisi mi siz şimdilerde moralinizi, ikinci dönemde de notlarınızı yüksek tutmaya çalışın.
İçinizi Rahatlatacak Gerçek Bir Başarı Hikâyesi
Zamanında okulakalem dahi götürmeyen, hatta bir keresinde İstiklal Marşı töreninden kaçmak için okulun çatısına çıkan fakat tüm okul ahalisine rezil olan bir arkadaşım, şimdilerde bir Edebiyat Öğretmeni. Demek ki neymiş okul başarısı her zaman insanın hayat başarısının bir aynası değilmiş.
Kimi anne-babalar çocuklarına ite kaka ders çalıştırma yöntemini dener, kimisi ödevleri için dahi özel hocalar tutar falan filan. İçinden gelmediği sürece böyle sözle, sazla, zorla dersin çocuğa bir faydası olacağına ne öğrencilik yıllarımda ne de şimdi inanıyorum. Zorla güzelliğin olduğu nerede görülmüş. Evet, yapılan bu zorlamalarla çocuğunuzun notlarının artmasını sağlayabilir ama peki psikoloji ne olur hiç düşündünüz mü?
Anne baba olarak biraz rahat olmak gerektiğine inanıyorum. İyi, ahlâklıklı, hümanist, saygılı, sanatla iç içe, sporu yaşamının bir parçası haline getirebilmiş, dünyadaki ve ülkesindeki gelişmlerden az çok haberdar olan, gelenek ve göreneğini aile yaşantısında yaşayarak öğrenen, Atatürkçü bireyler yetiştirmenin en temel dersimiz ve ödevimiz olduğunu düşünüyorum…Notlar ve puanlar bakın o zaman nasıl kendiliğinden artıyor...
Tüm öğrencilere şimdiden mutlu tatiller…