Anneyle Yenidoğan Arasında Sağlıklı Bağ Nasıl Kurulur?
hepimizaileyiz.com.tr Yayın : 18.12.2012
Anne karnında başlayan bağ kurma çabaları, bebeğin dünyaya gelişiyle birlikte, artık daha belirgin hale gelir. Beklenen seyir, anneni doğumdan itibaren bebeğin ihtiyaçlarını yüzde yüz adapte olduğu “birincil annelik tasası”nın ortaya çıkmasıdır.
Güvenli bağlanmanın çocuğun sağlıklı psikolojik gelişimi için oldukça değerli olduğunu söyleyen Uzman Psikolojik Danışman Meltem Canver Kozanoğlu anneyle yenidoğan arasındaki bağın sağlıklı gelişmesi için bakın hangi önerilerde bulunuyor.
Dünya Anlatılan Masal Gibi Değildir...
Hayatı anlamlandırmanın yolu anneden geçer. Aslında anne, bebeğine hayatın çok keyifi bir yer olduğu masalını anlatır. Masal tam şöyledir: “Hayat senin isteklerinin karşılanması üzerine kuruludur. Sen iste, ben isteklerinin karşılayıcısı olmak için varım.” Ve bebeği buna inandırır. Sonra da yavaş yavaş, hayatın zorlukları ile karşılaştırmaya başlar. Bebeğin isteklerini erteler, bekletir. Yani dünya hiç de o anlatılan masaldaki gibi değildir.
Anneyle Kurulan Bağ, İleriki Dönemlerde de Etkisini Gösterir
Bağ kurmanın önemi, “bağlanma kuramı” çerçevesinde, birçok kuramcı tarafından önemli bir araştırma konusu olmuştur. Araştırmalar, bağlanmayı farklı kategorilere yerleştirilmiş ve kişinin anneyle kurduğu bağlanma ilişkisinin ileriki dönemlerde kuracağı ilişkilerde etkili olduğu sonucuna varmışlardır.
Güvenli Bağlanma Nedir?
Genel hatları ile bağlanma çeşitlerine göz attığınızda, karşımıza ilk önce “güvenli bağlanma” çıkar. Bu bağlanma türünde bebek emindir. İhtiyaç duyduğunda, çağırdığında annesinin geleceğinden emindir.
Peki güvenli bağlanan bebek, annesiyle yaşadığı deneyimlerden neler gözlemler?
•Anne, bebeğin ihtiyacının farkında olmuştur.
•İlk dönemlerde bebeğini bekletmeden ihtiyacını karşılamıştır.
•Bebeğin ağlayarak annesini çağırmasını duymuş, yanına gitmiştir.
•Ardından bebeğin tahümmül edebileceği kadar bekletmeyi de deneyimletmiştir.
•Annesini her an yanında bulabilen bebek de annesini beklemeye, geleceğini bildiği annesinin hayalini kurarak tahammül etmeyi öğrenmiştir.
Bu ilişki biçimini deneyimlemiş olan çocuklar, sonuç olarak “güvenli bağlanan” bireyler olurlar.
Anne ile kurulan bu ilişkide olumlu imge, hayatın geri kalan kısmında, “ötekiler”i anlamak için bir platform oluşturur. Hem kendilerine yönelik algıları, hem de ötekine yönelik algıları olumludur.
Öteki denilen, kendisi dışındaki herkesi kapsar ve dolayısıyla tüm insanlarla, güvenli temelli ilişkiler kurarlar. Kendileri yarşılaştıkları problemi çözmek için uğraş verirler ve çok temal bir inanca sahiptirler; ihtiyaç duyduklarında birinden yardım isteyebileceklerini ve gereken desteği bulabileceklerini bilirler.
